Świeciechów - Kościół pw. św. MIkołaja bpa i św. Małgorzaty

Postać stojąca w kontrapoście, tułów lekko przechylony w lewą stronę. Ręce zgięte w łokciach, lewa złożona przy piersiach, prawa odchylona w bok. Głowa przechylona na lewy bark. Włosy długie, opadające na ramiona. Skrzydła długie, rozchylone. Anioł ubrany w suknię. odsłaniającą lewą nogę powyżej kolana, górą spływającą przez lewe ramię w dół przez biodro oraz w narzucony u na nią płaszcz fałdami sięgający ziemi. Rzeźba w całości złocona, drążona.

Prostokątna tablica z popielatego marmuru oprawiona w drewnianą ramkę. Na odwrocie wnęka na relikwie opatrzona czerwoną lakową pieczęcią oraz inskrypcją, czarnym tuszem w jęz. łacińskim.

Kwadratowa tablica z popielatego marmuru oprawiona w drewnianą ramkę. Na odwrocie inskrypcja tuszem w jęz. łacińskim oraz czerwona lakowa pieczęć na wnęce na relikwie.

Polichromia figuralna (barwna i monochromatyczna) oraz dekoracyjna (monochromatyczna, czarno-szara), na którą składają się: 1. stylizowane gałęzi roślinne, 2. rocaille z wplecionymi gałązkami kwiatów i ptaszkami, 3. liście palmowe z monogramem MARYI (na łuku tęczowym), 4. gałązki oliwne w glifach okien, 4. rocaille (przy kinkietach), 5. kapitele na lizenach, 6. płyciny (na gurtach), 7. iluzjonistyczne obramienia okien, lunet, przedstawień w tondach, 8. polichromia architektoniczna chóru muzycznego (belkowanie, płyciny).

Wśród przedstawień figuralnych występują:

-              w prezbiterium: na sklepieniu orzeł, jeździec na koniu (herb Pogoń), archanioł Michał a dwoma skrzyżowanymi mieczami, w tondach: po lewej św. Wojciech, św. Kazimierz, po prawej św. Stanisław, św. Jacek, na lewej ścianie prezbiterium obraz „MB nad kościołem w Świeciechowie” (patrz oddzielna karta); nad lukiem tęczowym anioły;

-              w nawie nad łukiem tęczowym: na osi w tondzie: Chrystus w czasie ostatniej wieczerzy, po bokach tonda anioły; niektóre partie zostały przemalowane.

-           w nawie: w lunetach po lewej (kolejno od chóru): NN król, św. Kinga, św. Franciszek

po prawej (od chóru): św. Jan Kanty, św. Jadwiga, św. Stanisław Kostka; w żaglach nad lunetami uskrzydlone główki aniołków

-             na chórze muzycznym: na ścianie zachodniej na osi w tondzie: św. Cecylia

Mensa sarkofagowa z antepedium dekorowanym filunkową płyciną zamkniętą po bokach i na osi płaskorzeźbionymi motywami typu rocaille. Retabulum z obrazem Najśw. Serca P. Jezusa (niezabyt.) ujętym po bokach dwiema parami płycinowych pilastrów oraz stojącymi na ich tle dwiema kolumnami ustawionymi po przekątnej; Ścianki pilastrów dekorowane ornamentem typu rocaille. Belkowanie dwuczęściowe, gierowane ponad kapitelami pilastrów i kolumn z ustawionymi na nim dwoma ćwierć kolistymi przyczółkami. Zwieńczenie w kształcie gładkiej ścianki górą po bokach ogzymsowanej i zamkniętej parą wydatnych płycinowych pilastrów. W polu zwieńczenia obraz św. Teresy (?) (niezabyt.).  Na tle pilastrów zwieńczenia dwie rzeźby aniołów ustawione na przyczółkach belkowania. W szczycie gładka ścianka ujęta wolutowymi spływami z nałożonym na nią trójkątnym kartuszem z symbolem Oka Opatrzności zamkniętym otokiem obłoków i rozchodzącymi się promieniami glorii. 

Mensa sarkofagowa z antepedium zdobionym motywami typu rocaille. Retabulum jednopolowe z obrazem św. Mikołaja ujętym po bokach, dwiema parami pilastrów dekorowanych w licu ornamentem roślinnym z motywami typu rocaille oraz parą kolumn ustawionych na płycinowych cokołach zdobionych ornamentem roślinnym. Belkowanie dwuczęściowe, gierowane ponad kapitelami kolumn i pilastrów. Na osi nałożony kartusz z płaskorzeźbionych motywów rocaille W polu napis w jęz. łacińskim. Zwieńczenie w kształcie glorii promieni z otokiem skłębionych obłoków ujmujących trójkątny kartusz z inicjałami (?). U podstawy zwieńczenia na belkowaniu ustawione dwa ćwierćkoliste przerwane przy czółki na których para klęczących aniołków adorujących hierogram. Tło zielone, ornament złocony.  Mensa częśc. murowana. Na tle zewnętrznych pilastrów retabulum dwie pełnoplastyczne rzeźby aniołów. W ołtarzu zachowany portatyl z 1776 r.

Mensa sarkofagowa z antepedium zdobionym płaskorzeźbionymi motywami typu rocaille. Retabulum jednopolowe z 1 obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej oraz na zasuwie z obrazem Przemienienia Pańskiego (niezabytkowy). Po bokach dwie pary pilastrów z parą kolumn stojące na płycinowych cokołach ustawionych po przekątnej. W licu pilastry dekorowane ornamentem roślinnym z motywami typu rocaille. Belkowanie dwuczęściowe, gierowane ponad kapitelami kolumn i pilastrów. Na osi nałożony płaskorzeźbiony kartusz z motywów rocaille. W polu napis w jęz.  łacińskim. Zwieńczenie w kształcie glorii promieni z otokiem skłębionych obłoków ujmujących trójkątny kartusz z hieronimem maryjnym. U podstawy zwieńczenia ustawione na belkowaniu dwa ćwierćkoliste przerwane przyczółki z umieszczonymi na nich dwoma aniołkami klęczącymi, adorującymi hierogram. Tło zielone, ornament złocony. Mensa część murowana. Na tle zewn. pary pilastrów retabulum dwie pełnoplastyczne rzeźby aniołów.  W ołtarzu zach. portatyl z ok.  1776 r. 

Obraz prostokątny w złoconej, zwieńczonej półkoliście ramie. Kompozycja statyczna, postać główna w centrum obrazu. Po lewej stronie klęczy dziecko trzymające księgę, na której leżą trzy złote kule, (atrybuty św. Mikołaja). W głębi, po lewej stronie, widoczny budynek z dwuspadowym dachem. Po prawej stronie, nad horyzontem, widoczna różowa poświata. Na górze kompozycję wieńczą dwa aniołki wyglądające zza złocistych chmur. Twarz świętego okalają siwa broda i loki. Stoi on w lekkim kontrapoście, ma uniesioną prawą rękę, w lewej trzyma pastorał z krzywaśnią w kształcie wici roślinnej zakończonej kwiatem. Jego strój stanowią: długa, biała alba, komża, na ramionach narzucona złota, podbita purpurą kapa. Na dłoniach ma białe rękawiczki a jego głowę okrywa infuła simplex. Klęczące obok świętego dziecko ma biodra zakryte błękitną szarfą. Tonacja obrazu ciepła, pastelowa. 

Przedstawienie w kształcie prostokąta zamkniętego górą łukiem pełnym. Św. Jan Kanty przedstawiony en pied, lewym półprofilem, głowa skierowana w dół. Scena umiejscowiona w bliżej nieokreślonej przestrzeni (tło w tonacji ugrowo szaro fioletowej i błękitnej). Obraz przedstawia starszego mężczyznę w ciemnej todze profesorskiej, związanej szerokim pasem i w nałożonej na nią krótkiej pelerynie z kołnierzem. Stopy w brązowych pantoflach (widoczna tylko lewa wysunięta zdecydowanie do przodu). Twarz szczupła, głęboko osadzone oczy, nos wydatny „orli”, wystające kości policzkowe, wyraźny łuk brwiowy, włosy krótkie siwe wystające spod „biretu”, widoczne lewe ucho. Lewe ramię opuszczone swobodnie w dół wzdłuż ciała, w prawej ręce ugiętej, Jan Kanty trzyma otwartą księgę i patrzy na nią. Nad głową świętego z tyłu okrągły jasny nimb. W prawym dolnym rogu kompozycji napis: „Sty Jan Kanty”.